Ineens stond het leven 1 jaar geleden bij vele mensen stil.
Onverwachts moesten heel veel lieve mensen jouw loslaten, niemand heeft zien aankomen dat jij het leven verliet.
Ik mocht jouw familie leren kennen omdat je ouders heel graag foto’s wilden hebben van jouw laatste afscheid en ik had de eer om dit vanuit mijn hart vast te mogen leggen.
Bij binnenkomst voelde het als een warme deken, wat heb jij geweldige lieve ouders, broers en schoonzusjes.
Tijdens het uitdragen stonden er veel mensen buiten op je te wachten.
De stoet was lang en jij reed voorop in een BMW, gevolgd door vele BMW’s. Indrukwekkend!
Aangekomen bij het crematorium stond het vol met mensen, allemaal mensen die jouw lief hebben en jou nooit zullen vergeten.
Lieve en mooie woorden werden er gesproken. Een lach en een traan, maar wat ik duidelijk voelde was de liefde, de warmte en de verbondenheid. Iedereen kreeg nog de kans om jou de laatste groet te brengen en als laatste nam je familie afscheid van jou lieve Brian.
In de koffiekamer werden mooie herinneringen opgehaald. Ik heb alleen maar lieve woorden over je gehoord.
Jij hebt een plekje veroverd in heel veel harten bij heel veel mensen die jou nooit meer zullen vergeten.
En jouw ouders een speciaal plekje in MIJN hart ❤
Dit zijn lieve woorden van je moeder na het afleveren van de fotoreportage: ‘Het is ongelofelijk zwaar, de pijn is haast ondragelijk maar jouw foto’s geven steun”.